Vasilki Sargologou

Η Βασιλική γεννήθηκε από Έλληνες γονείς στα βάθη της Ασίας.Σε μία όαση μέσα στην έρημο.
Θρυλικές πολιτείες- Τασκένδη, Σαμαρκάνδη, Μπουχάρα. Αργοί ρυθμοί, καυτός άνεμος, καμήλες. Ήσυχοι μαχαλάδες με σεβάσμιους γέροντες και χαμογελαστά παιδιά. Κήποι γεμάτοι τριαντάφυλλα, φράουλες, αρωματικά πεπόνια.Φιλόξενα, δροσερά σπίτια με χειροποίητα χαλιά στους τοίχους και τα πατώματα. Τα αραβουργήματα των παλατιών της Ανατολής και τα περίτεχνα σχέδια των Περσικών χαλιών γίνονται οι πρώτοι δάσκαλοι γεωμετρίας.

Η Βασιλική μετουσιώνει τα παραμύθια της Σαχραζαντ, τη ζεστασιά και το παιχνίδι εκείνων των χρόνων σε μωσαϊκό γεωμετρικών σχημάτων.Τα έργα της θυμίζουν το συνωστισμό και τα έντονα χρώματα των παζαριών, την αέναη περιδύνηση των δερβίσιδων την αυστηρή, απόκοσμη αισθητική των ναών. Όπως οι πιο πολλοί αριστερόχειρες που ζουν σε δεξιόστροφο κόσμο, η καλλίτεχνις βιώνει την σύγκρουση ανάμεσα στη διαίσθηση και τη λογική, παρόρμηση και έλεγχο, θέλω και πρέπει. Έτσι, ενώ λατρεύει από παιδί το θέατρο και το τραγούδι, σπουδάζει στο Πολυτεχνείο.

Αν και διανοητής του αφηρημένου, κάνει καριέρα μηχανολόγου-ηλεκτρολόγου.
Όντας απόλυτος ταξιδευτής-επιλέγει την εσωστρέφια του σπιτιού, όπου ζεί με τον σύζυγο και τα δυο της παιδιά. Ο ερευνητικός και διψασμένος νους την οδηγεί σε άπειρα πνευματικά μονοπάτια.

Μετά από δύο δεκαετίες περιπλάνησης σε ιδεοχώρους καταλήγει σε ένα και μόνο συμπέρασμα –
η πηγή σοφίας και αγάπης βρίσκεται μέσα μας. Από αυτή την συναρπαστική στιγμή την αυγή της χιλιετηρίδας, ξετυλίγει τον μίτο της έμπνευσης και περπατάει τον λαβύρινθο του δικού της μαγικού κόσμου. 

Από το καλοκαίρι του 2004, με την βοήθεια διαβήτη και χάρακα στην αρχή, δημιουργεί μια νέα γλώσσα αφήγησης. Παντρεύει τα δύο αντίθετα – Την γραμμική, ορθολογική σκέψη με το πάθος του ονειρευτή. Την τάξη με το χάος. Ένα χρόνο μετά οι δομές καταρρέουν για να απελευθερώσουν τον χύμμαρο σημάτων, δονήσεων και μηνυμάτων. Το αποτέλεσμα που βγαίνει από τα χέρια της Βασιλικής είναι μοναδικό – μαντάλα, πολυδιαστασιακές οντότητες, ουράνιες πολιτείες.

Η δημιουργός αποφεύγει να καθοδηγεί την φαντασία του θεατή με περιγραφές, ερμηνείες ή ονόματα. Επιλέγει τα έργα της να επιδρούν άμεσα και ανεμπόδιστα, να αφυπνίζουν κυτταρικές μνήμες και να ξεναγούν στο μέλλον. Η νέα τέχνη των συμβόλων είναι οικουμενική, επειδή δεν σκοντάφτει στον περιορισμό τον λέξεων, αντιλήψεων και πιστεύω. Τα γεωμετρικά σύνολα λούονται στο φώς, ντύνονται με χρώματα, δοξολογούν και πανηγυρίζουν την ύπαρξή τους (!)